JuNe 23, 2010

venue : shakeys Sm Megamall
time: round 6 to 7 pm

special an araw na toh para saming dalawa dahil birthday namin dalawa ni pafa edwin,and since sobrang stressful dahil sa araw araw na ot and no rest day for almost a month sa trabaho.naisip naman naming dalawa mamasyal,

hehehe. para ulit kaming dalawa teenager,namamasyal tos kakain pag napagod na kakalakad. at dahil din umay na umay na kami sa "buy 1 pizza get 1 free pizza"(salamat sa
palm card.hehehe). naisip naman namin dalawa na magtry sa ibang pizza parlor...


aun dito kami napad pad ng pareho kong matakaw na asawa....


their best seller chick and chips






we also ordered the shakeys managers choice thin crust pizza



sarap..d namin naubos kea ti- nake out na lng ni edwin ung natirang pizza

san kea next masarap kumain?hehehe

E D S A

sa ilalim ng santolan station.....

inabot kami ng sobrang lakas ng ulan ni edwin nung pauwi na kami kahapon galing sa "date",tyempo naman na nasa santolan na kami,kea nagpatila muna kami sa ilalim ng mrt station... nasanay na kasi ako na laging nakamotor,o kea ay nasa bahay pagkaling ng trabaho,kahapon ko lng narealize ang maraming bagay...

kahapon lang ata ulit ako nakasalamuha ng ibang tao maliban sa mga kasamahan ko sa opisina at sa apartment na tinitrhan naming dalawa. totoo ngang sa kalsada mo makikita lahat ng uri ng tao...... nakasabay namin ung mga ibang motorista na nakisilong din sa tulay.mga tao na wulang dalang payong at naipit sa tulay sa sobrang lakas ng ulan.


pero sa lahat.isang mamang bulag ang napansin ko na akay-akay ng isang binatilyo,me dala clang isang malaking kahon,na parang alkanxa,at isang gitara na akala mo masisira na pag nalaglag o tumama sa isang matigas na bagay.

d ko alam mararamdaman ko, nakakaawa xa dahil sa pagtugtog lng ng gitara sa overpass an kinabubuhay nya,tapos bulag pa xa nakakatuwa naman dahil makikita mo sa itsura ng mama na d xa nawawalan ng pag asa kahit na my kapansanan xa.

mea mea my tumawid sa harapan namin ni edwin na isang babaeng my dalang bata na nasa 3 buwan na ang tanda,isang tuwalya lng ung nakatakip sa baby,
tutuusin pang sobrang lakas ng ulan at hangin,sa cguradong lamig na lamig na ung bata.wula xang salawal,walang sapin sa paa man lang o makapal na damit na pwede nyang gamitin.

tos mea mea sabi sakin ng asawa ko, "hindi daw kasalanan ng mga bulag or mga bata pinanganag silang ganun,ginawa daw clang ganun ng diyos,para malaman ng tao kabutihan ng panginoon'"
nakita nya siguro itsura ko habang tinitignan ko yung mga tao...


kung tutuusin mas maswerte padin tayo na my magandang trabaho na minsan inaangalan pa natin dahil sa mali or mababang sweldo na natatangap natin.
mas maswerte pa din tayo dahil my damit tayo na nagagamit pag kelangan natin,na minsan pinagkakagastusan pa natin bilhin yung isang damit o bagay na hindi naman naman natin talaga kelangan.




wala tlagang dahilan para d tayo magpasalamat sa diyos.

O.M.G.

My god....

ngayon ko lng napatunayang sobrang hirap talga mabuntis...an daming arte
anjang umitim ung kung saang parte- parte ng katawan mo.
mag crave ka ng kung anu-anung an hirap hanaping pagkain.
madalas na pagsama ng pakiramdam.
pagkairitable.


hayy....

ayoko na ng part 2